Китаб Хона

This saddle is the only known Ottoman example of its type. The pierced leather decoration appliquéd on different colored grounds occurs on a small number of Ottoman objects––bow cases and quivers, canteens––of the sixteenth century. All of them appear to have been made either for the ruling family or for high-ranking officers.

a) Siodło wschodnie, o drewnianej konstrukcji, pokryte jest karmazynowym aksamitem haftowanym złoconą nicią. Siedzisko, z wyściółką ze zbitego włosia i usztywnieniem z grubej tkaniny, wykonane jest ze skóry. Karmazynowe pokrycie ze zwartymi polami wyszyć, także na skrzydłach wykrojonych trapezowato, podszytych skórą. Przedni łęk z kulą, szeroki łęk tylny i ławki pokryte są złoconą srebrną kameryzowaną blachą, o wzorach gładkiej wici roślinnej na drobno punktowanym tle. Na blasze osadzone są inkrustowane złotym drutem i kamieniami jaspisowe płytki, część z nich w formie półksiężyców, z zamkniętymi okrągłymi polami wypełnionymi małymi mlecznymi perełkami, i pojedyncze turkusy różnej wielkości.
b) Czapraczek z karmazynowej skóry ma kształt zbliżony do prostokąta i boczne występy o krawędziach wyciętych w fantazyjne fale. Z przodu i z tyłu skórzaną część obszyto czerwoną płócienną tkaniną, od zewnątrz pokrytą karmazynowym aksamitem z wyszyciami blokowymi złoconą nicią, jak na siodle. Krawędzie obszyto wąskim galonem ze złoconych nici. Do tego siodła należały też strzemiona z puśliskami (z pasami) do ich mocowania i ozdobne torby (taszki) do zawieszania na pochwach pistoletów (olstrach).
Siodło przypuszczalnie było darem księcia Jerzego II Rakoczego z Siedmiogrodu lub jego ojca (lenników sułtana), z którymi Lubomirski utrzymywał bliski kontakt. Mogło należeć też do zdobyczy z okresu potopu szwedzkiego, wziętej w lipcu 1657, gdy Lubomirski zmusił wojska Jerzego II Rakoczego do kapitulacji pod Czarnym Ostrowem. Siodło jest wspaniałym przykładem imperialnej mody tureckiej, spełniającej zapotrzebowanie szlachty i magnaterii polskiej na piękne, pełne przepychu przedmioty.
W zbiorach książąt Czartoryskich zachował się taki unikalny zestaw siodeł i czapraków tureckich. Pamiątki po Lubomirskim zostały prawdopodobnie przekazane przez Stanisława Lubomirskiego (1720-1783), który ożenił się z Elżbietą, córką Augusta Aleksandra Czartoryskiego, i był jednym z przywódców obozu Czartoryskich, tzw. Familii.
Tomasz Kusion

Это гетманский венский военный трофей 1683 г. перенесен, вместе с другими экспонатами, княгиней Изабеллой Чарторыйской из Бережан в Пулавы. Седло является настоящим шедевром османского имперского стиля, визирского, а может даже султанского класса. Седло деревянной конструкции с крыльями покрыто малиновым бархатом, расшитым золотой нитью. Вышивку укладывали на пергаменте и проглаживали для придания гладкости. Основным декоративным мотивом являются большие цветы гвоздики (тур. karanfil). Передняя лука с вилкой выложена шлифованным, позолоченным серебром, гравированным, инкрустированным яшмой, бирюзой и турмалинами. Аналогично украшена задняя лука. Под седлом находится черпак из кожи, окрашеной в малиновый цвет и вышитой цветами лилии. В пулавских каталогах находится запись об отсутствии одной пластинки из задней луки. В 1972 г. Музей Князей Чарторыйских посетила супружеская пара Манн из Констанцина с малолетним сыном. Мальчик заметил отсутствие этой пластинки и воскликнул: «Ведь у нас в ящике есть такая пластина!» Это была настоящая сенсация. Национальным Музеем в Кракове пластинка была выкуплена и вложена в надлежащее место.
Здзислав Жигульский младший

Dieser Orientalische Sattel stammt aus Schloss Ambras, wohl aus der Türkenbeute des Erzherzogs Ferdinand von 1556.
um 1550
Holz, Pergament, Lackmalerei, dicker, brauner Filz, naturfarbenes Rehleder, roter Samt
Kunsthistorisches Museum Wien, Hofjagd- und Rüstkammer
Hofjagd- und Rüstkammer, C 142